abadetu
1.
(SP).
"Faire ou devenir abbé. Erregeak abadetu du bere aumoinera
, le roi a fait son aumoinier abbé. Abadetu da, il est devenu abbé"
SP.
2.
(
Lar,
Añ (V),
H (sin trad.)).
Ordenarse sacerdote.
"(Hacerse) clérigo"
Lar, Añ.
v. ABADE EGIN, apaiztu.
1909-an jantzi zan kaputxinu eta 1917-an abadetu.
Alzola Atalak 109.
--Zu abadeakaz abadetuta zagoz. [...] --Ta zu abereakaz aberetuta. Ag Kr 101.