bakartoki
1.
(-kh- SP (sin trad.)).
Lugar solitario, aislado.
v. bakarleku.
Orhoit zaite bada, Philothea, bethi hainitz bakhartzeren edo aparteren egiteaz zure bihotzeko bakhartokian. Gorputzez jend'artean eta egitekotan zabiltzan bizkitartean bakhartoki mental hura ezin niholatako maneraz traba diteke zure ingurunean jende hainitz izana gatik.
SP Phil 123 (He 125 bihotzaren bakhar-tokirat).
Aranz arbola baten / Ain bakartokian / errañua botiaz / Dago agirian.
AB AmaE 356.
Neka neka eginda, bizitzaz aspertuta, nere bakartokira tarraka noa berriro.
EG 1959 (3-6), 161.
2.
Cuarto de baño.
v. bakartegi
(2).
Joan ziren, salbu zuek eta, bakar-tokira, zerbitzuetara eta, handik ezin atheraz, han egon behartu zitzaioten arrats arte!
Barb Leg 61.
Camarote.
Bigarren opiziala bere bakar-tokitik atera zanean, arratsaldean, ogei ta amazazpi orduko egona eginda atera zan.
Anab Poli 65.