bakoiztu
1.
(
-kh- L, BN, S ap. Lh
,
bakhoitztu SP (sin trad.)).
"Devenir unique"
Lh.
(
-kh- Dv).
"Isoler, s'isoler, rendre ou devenir seul"
Dv.
2.
Diferenciar, hacer diferente, hacer distinto.
Bakoiztapena, au da, eres-antzezlariak bakoiztu, berezitu, berekiko eresgai bitartez, antzezlariaren egikizunaz batean azaldu-araziaz.
Garit Usand 67.
Itz bakoitzak bere adieraztea ba du, ta itzegitekoan besterengandik ondo bereizten ez ba degu, bakoizten ez ba degu, euskera motela aterako degu.
Or Eusk
1930, 257.