barreiari
1.
(SP, A),
barraiari (L ap. A
; SP, Dv, H).
Dilapidador, derrochador.
Aita bilzaleari, seme barreiari.
O Pr 15.
Nonbait idatzi zuen Garatek [...] barreiari agertzen dela euskal aditza: honek eskaintzen zion aditz pilo mardula ez zuela bizi osoan pertsona batekin bakarrarekin baizik (arrebarekin, noski) erabili.
MIH 390.
2.
"
Barraiari, barraiatzale: 1.º (AN, L), pregonero"
A.