1. (L ap. A ; SP, H (que citan a Ax)).
Interior, íntimo, profundo. " Urriki barrenkorrak behar gaitu salbatu " Dv. "Profundo" A. Harriet y Azkue traen además barrankor, errata de la 3ª ed. de Ax (161).
Gure arimaren etsaiak direla hirur: Mundua, deabrua eta haragia. Eta hirur hautarik gaixtoena, perilosena eta barrenkorrena dela haragia. Ax 340 (V 226; Harriet traduce "qui pénétre le plus au dedans").

2. (Dv, que cita a Mih).
Introvertido, recogido, amigo de la vida interior. "Chourio dit barrenkoia, d'autres barrentiarra [sic, tal vez por barnetiarra]. Jauretche dit barrenkorra " Dv. v. barrenkoi, barnekor.
Bethi ikusi izatu da egiazki barrenkorra den arima bat penatzen dela, [...] permetitzen duenean ematen diotzan grazia berezi hetarik zenbait kanporat ager dadin. Mih 37.

3. "Pénétrant, qui tend à entrer de plus en plus profondément" Dv.
Zure buruaren ezagutza humila Jainkoaren ganat bide segurago da, ezen-ez jakitate barrenkorrenean aurki dezazuken argia. "Profunda scientiæ inquisitio" . Dv Imit I 3, 4 (SP iakintasun guzietan barrena sartzea). Belarriak berarizko gozagarri ta atsegin senti oi du aizearen doñu ta xistuan, ukimenak aize-ikutuan baño askozaz geiago, barrenkorrago baita entzumena. Gazt MusIx 169.