bazkalarte
1.
(En casos locales de decl. sing.).
Tiempo del almuerzo.
Bazkalartean Leonen ezkutitza ekarri zioten, Seminariotik bidalia.
A Ardi 47.
Laurdenegungo bazkalartean inoiz baino gutxiago mintzatu zitzaigun.
Ib. 83.
Beraiekin egin du bazkaria, bazkal artean, len esan dizkien gauzak gogora eraziz.
Inza Azalp 77.
Mutillak, eskuz beiari legun, / esertokia autatu du. / Bazkal-artean maitea nai lu / legunago begiztatu.
"Mientras se come"
.
Or Eus 83.
Isilik egon ziren biak bazkal-artean.
Mde HaurB 31.
2.
(En casos locales de decl. sing.).
Tiempo hasta el almuerzo.
Baraurik doa mâstira; an ba da / bazkal-arteko gosari.
Or Eus 382.
Bazkalarteko deitu ditute / artara zazpi segari.
"Que trabajen desde el amanecer hasta mediodía"
.
Ib. 297.