behalari
(Lar).
Centinela; escudriñador.
v. 1 behatzaile.
Ondarribiatik irten zan [...]; bañan Franzesaren bealariak oartu ziralako, biurtu bearra izan zeban ostera plazara.
Izt C 340s.
Gure gizona sasian sartu ta ango zoko-moko guziak beatzen zabilen [...]. Darteko bealaria bere soineko guziak urraturik ordu-laurden baten buruan bideratu zen.
"
El escudriñador del matorral"
.
(B)
A EY II 361.