begizta
1.
(Dv→A),
bigizta (V-arr),
bibista (msV ap. A),
birixta (AN-larr),
biixta (G-to),
bigazte (G-azp),
gibizta (V-gip)
Ref.:
A (bigazte, bigita, gibili);
Iz To (biixta);
Echaide Nav 195
.
Lazada.
"Nœud en rosette (côte)"
Dv.
v. 1 begite, bigita, bilisti, txibista.
An, emakume urkatua ikusten dugu gargalle biurritan zintzillik zabuka. Berak ua ikusi orduko, ikaragarriro orru egin gixagaixoak eta exegita zeukan begizta askatu zun.
Zait Sof 93.
2.
Eslabón de cadena.
Katea esan dut, bai, begizta begiztari kakotuz, morrontza gogorrean baininedukan.
Or Aitork 192.
3.
"
Begistia, begista bat, erneamotxo bat, el punto de donde ha de brotar la patata, alubia, etc."
Iz
ArOñ
.
"Punto por el que nace el germen de la patata"
Elexp Berg.
.
4.
"
Begistia, el hueco pequeño que queda en la madera por haber sufrido un golpe durante su crecimiento, begistá bat
"
Iz UrrAnz.