bellako (
O-SP 232
→SP,
(-eill-)Dv).
Bellaco.
"
Bellakoa, méchant garnement"
O-SP 232.
"
Beillakoa, mutil beillakoa, méchant garnement, débauché"
SP.
Anzareak oina xabal, buztaina laburko, nork berea demana beti da bellako.
CoplEch
63.
Zu zara bellako zarra.
(Pamplona, 1529).
ReinEusk
26.
(v. tbn. ib. 32, 34, 52...)
Eta berze bellakoa, inbidiosoa, falsokiro akusatu zuena.
Ber Trat 111v.
Bellako oker onek engaña dezala erriau ni eta guztiok manera ontan.
AltsAuz
318.
Ezterautzula bere miserikordiaren athea hersten, ez eta soina itzultzen, zarelarik zure ethorkiaz sorhaio, maingu, uhantu, itsu, demoniatu, eta largatu zaizkolarik hainitz beillakori.
SP Gudu 283.
bellaka. (Forma con marca de género).
Bellaca.
Bellaka gastoa.
(Pamplona, 1535).
ReinEusk
27.
Bellaka zarra.
(Ibargoiti, 1588).
Ib. 50.