behinbat
1.
(V-m ap. A
).
Por lo menos, al menos.
"
Zoro-moro ori beinbat aukera bizi da (V-m), loco o no loco, lo cierto es que ése vive a pedir de boca"
A s.v.
zoro. v. behintzat.
Artazitxuneko alarguna zan, edo beinbat, izen orregaz ezagutua.
Erkiag Arran 138.
2.
"(V, G, AN), por cierto"
A.
"(V), ciertamente"
A Morf 693.
3.
Una vez, en cierta ocasión.
Gizon batek suge itsu bat / ikhusi zuen behinbat.
Gy 258 (construcción forzada tal vez por la rima).