bekatugin
pekatugin,
bekat-gin.
Pecador; pecaminoso.
v. bekatugile, bekatari.
Zeren bekatugin gaisoak ez dadukan bekaturako bidea egiten edo agerzen diona deabru tentatzalletzat.
Mb IArg I 143.
Aserretzetik datorren bake da bekat-gin gaistoen bakea; bada [...] aser-erazten du bekat-giñak Jangoikoa.
Ib. 301.
Piestazaliak dira agiriko ta ezkutuko pekatu ginak ta pekatu eraginginak.
fB Olg 206.
Nor da gurari deunga ginak ta pekatu ginak ez daukazana?
fB Ic II 264.
Gorputz pekatugina ta ustelkorra.
fB Ic III 183.