belarte
(Lar, Hb).
Velarte.
"Velarte, un paño fino, es voz bascongada belartea, intermedio de velo y de pelo"
Lar.
Indazu belartezko xakea zerren er[r]axazkoa megatx da otz onegazko.
"Dame el sayo de velarte"
.
Mic 12v.
Belarte-atorra, illagi gozo-fiñezko galtzak eta oiñetako leunak, eta aste-egunetan bellori fiñez jantzi-ta bere burua ederresten zuan.
"Sayo de velarte"
.
Berron Kijote 31.