belaundu
1.
(V-gip, G-to),
belaintu (R)
Ref.:
A (belaundu, belaintu);
Iz
ArOñ
;
Elexp Berg
.
"
Belaintu garia (R-uzt), encorvarse, doblarse el trigo"
A (para belaundu remite a belaunkatu).
"
Beláundu, levantarse el trigo, maíz, etc., caídos, formando arco. Beláunketia, id."
Iz
ArOñ
.
"Levantarse el trigo, el maíz, etc., caído, formando arco. Artua udabarrixan aiziak bota zeban da oin belaunduta dago
"
Elexp Berg. v. BELAUN EGIN.
2.
belauntu.
Arrodillarse. v. belaunikatu.
Doaindu zagun Zeruko Jauna / belaunturikan lurrean.
Etxeg EEs
1925, 233.