1.
(
B ap. A
; Urt II 330,
Hb,
VocB
),
bildurbage (
Lar,
Añ).
Valiente, intrépido.
"Armatus audacia, [...] gizon beldurgábea, gizon kuraiedúna
"
Urt II 330.
"Impávido",
"intrépido"
Lar,
Añ.
"
Beldurgabe, temerario"
VocB
.
"1.º sin miedo. 2.º temerario"
A.
v. BELDUR GABEKO (s.v. beldur).
Zagoz ixillik ta arpegi bildur bagiaz.
Mg PAb 191.
Jainkoaren eta Elizaren zerbitzari leial eta beldur gabeak.
Lap IX (V 3).
Ez baitziren segurki gibelatuenak, beren elizarentzat duten atxikimenduaren erakusteko, menditar zaintsu, beldur gabeak.
HU Zez 131.
Ororen buru Alfonso de Souza. Kapitain beldurgabea, bainan kontzienzia ez hain kilika.
Ardoy SFran 153.
Kolpe horrek behar zuen "kapitain" kuraios hortarik egin Jainkoaren soldado bat beldur gabea.
Ib. 78.
Hau aho artatzeko lan zailagoetan ari zen, berak zaukan esku fermu eta trebearekin; beldurgabea ere erraiten zuten zenbaitek.
Larre ArtzainE 90.
"Barojalariak" ahora orduko, Santiago Aizarna idazle bipil beldurgabea dator gogora.
MIH 401.
Behatz bati eragiteaz ehun etsai lurreratzen dituzten gizon beldurgabeak.
Ib. 363.
En DFrec hay un ej. más de bildurgabe.
(Tras gen.).Que no tiene temor de.
Baldin guraso tonto, ta Jangoikuaren billdur bagaak, [...], obligau gura balebee seme edo alabareen bat beste estadurik artutera.
JJMg BasEsc 223.
Barbarak aita zuen pagano / Jaunaren beldur gabia.
Xe 335.
Erreinu artan gobernadore / salbajien nagusiya, / Jaungoikoaren bildur gabia / estranjeriyan aziya.
Ib. 374.