berdinkaratu
1.
Comparar.
v. berdinkatu, berdindu
(2).
Menderen mende, erdararekin berdinkaratzeko gai izan ez dena, baztertu eta gaitsestu; ori egin dugu eskuararekin.
FIr GH
1921, 133.
Gaia berdiña duten kapituluetan ikuskatzen bada eta berdinkaratzen, agitz desberdin kausituko dira bi liburuak, Gero eta Guía de pecadores
.
AIr Egan
1953 (1-4), 8.
2.
Igualar, aplanar.
Saskia bete eskuarez neskak, / mutillak gurdian ustu; / gurdira igota oin bien bidez / berdinkaratuz zalkatu.
Or Eus 77.