bereizle
berezle (Dv),
bereztaile,
berexle (Hb),
bereisle (Lar),
berezile (Lar),
berezitzaile (Lar),
behexle,
berextale,
berextaile.
(El) que separa, selecciona, distingue, divide.
"Apartador, apartatzallea, alderagillea, bereislea, berezitzallea
"
Lar.
"Afinador del oro, plata, &c., urrearen, zillararen, &c. garbitzallea, txautzalea, nastetik berexlea, bereganlea, berezilea
"
Ib.
"Especificativo, banatitzallea, berezitzallea
"
Ib.
"Celui qui sépare, celui qui distingue, discerne, etc."
Dv.
"Qui sépare, qui choisit"
Lh.
[Munduari] bihotzez ukho ginez; haren et-en-artean murru berextaile bat ezarriz.
Birjin 181.
Gizona, nork ezarri nau zuen gainean juie edo zuzen berezle?
"
Iudicem, aut divisorem"
.
Dv Lc 12, 14 (Lç partitzale, TB, HeH zathi egile, Oteiza partitzallea, Ol banatzalle, IBk erdibanatzaile
).
Nula berhez arren ogi azi geia? Badira espresüko berhezleak: trieurs deitzen dütie.
Eskual 2-10-1908 (ap. DRA
).
Xoragarri da berexleen ikustea, berak ere lore batzu baitira lore heien artean.
JE Bur 86.
Hortaratu da beraz Poincare, buruzagi lehena, eta igorri ditu Ruhr-erat, handik zor daukuten ikatzaren behexleak eta hartzaleak, bai eta horien zaintzale soldado andana ederra.
GH 1923, 118.
Elkarrekin liskartu dira landan; ta bereizlerik ezean, batak bestea yo ta il du.
Ol 2 Sam 14, 6 (Dv nihor etzen debeka zetzakeenik, Ker iñor be ez egoan areik banantzeko
).
Rusiaren eta Amerikaren artean kokatuz, [nahi litake bilhakatu indarrez] bat bertzearen tenor berean, berextale eta lotzale.
SoEg Herr
14-9-1961, 1.
Bereztaileen artean izan dira halere zenbait batasun-zale.
MEIG IX 152.
En DFrec hay 2 ejs. de berezle.