bereratu
1.
(AN-ulz ap. A Apend
),
berera.
"Volver en sí (AN-ulz)"
A Apend.
v. bereganatu
(3).
Artzaiak arri-egin ziran, eta zerbait berera ziranean, elkarri esan zioten: Belenera goazen.
Lard 367.
Aingeru onen ederra eta argia ezin eramanik, atzerontz jauzi ziran, ilda bezala; eta zerbait berera ziranean, osotoro izututa, andik igesegin zuten.
Ib. 466.
2.
Hacer suyo, apropiarse (de).
v. bereganatu.
Obededonen zorion au Dabidek jakin zuenean, bereratzeko asmoa artu zuen.
Lard 188.