besaki
1.
(Lar).
"Brazal, brazalete"
Lar.
v. besoko.
Belarriko urrezkoak / eta besakiak / Eleazarrek ditu / ateratzen biak, / eta ematen dizka / biak Rebekari.
It Fab 236.
Soñaren estalgarri, saiak esaten zizkioten jaka beltzak ukalondorañoko besakiz, eta buruko ille luzeak nolabait gordeaz oial urdiñezko txano biribilla.
Etxde AlosT 14.
2.
Parte superior del ala.
Hariak ezkerreko besaki-eskuko junta berezi dio, eta hegatx lumak dilindan ditu.
GAlm 1960, 50.