bidegin
1.
(
V-gip),
bidagin (
A)
Ref.:
Iz
ArOñ
;
Elexp Berg
.
"(V?), caminero"
A.
"Los que hacen o arreglan caminos"
Iz
ArOñ
.
"Baserribide edo basobide bat egiten edo konpontzen ari dena [...]. Errepidekoak kamiñero dira eta ez bidegiñ
"
Elexp Berg. v. bidegile
(2).
.
(En casos locales de decl. sing.).
"
Bidegiñea fan, a hacer el camino"
Iz
ArOñ
.
v. bidegintza.
Bereala asi itun Antxotik gora bidegiñan.
Ataño
TxanKan
102s.
2.
Guía.
v. bidegile.
Jangoikoak zer begiz begiratuko die orien galgarri bidagin gaisto oriei?
Mb IArg I 141.
"Precursor. Juan Batiatzallia zan Kristuan bidegiña. Antxiñakuak, jakintza onen bidegiñak
"
Etxba Eib.
3.
"
Bidagin (V-gip), andarín"
A.
Udabarriko arratsalde epel-epel baten noiala bidegiñ Zeanuriko baso pozkille ta atsegintsubetarik Gorbeako aitz erpiñeraturantz.
EEs 1922, 149.