bidezain
1.
(V, BN, Ae, S, R; Dv),
bidezai (G, AN; Dv)
Ref.:
A;
EI
327
.
"
Bidezaia (Lar) [pero no lo encontramos en éste], bidezaina, voyer, cantonnier"
Dv.
"Caminero"
A.
v. bitxain.
Eskatuko diye beren mendeko serbitzari, enpleatu, mikelete, bidezai (kaminero), foral, telefonista eta edozeñ izenekiñ dauzkatzitenak, jakiñ dezatela gure euskera.
EEs 1916, 94s.
Baña ain gaizki zegoala ikustean, Olatzan (Albisturko mugan) bidezaientzat (caminero) zegoan txabola batean sartu zuten.
Muj EEs
1921, 193.
Parraza'tar Casto bide-zaiari ogibide eta lan-saria [...] ukatu.
"
Peón caminero"
.
EAEg
15-10-1936, 51.
Lanari-zaiak, 5.000. Bide-zaiak, 4.360. Lenengo mallako morroiak, 3.860.
"
Capataces de vía"
.
Ib. 27-12-1936, 660.
Ainitz herrik bezala, gureak ere izanen du hemendik harat bere kantonierra. Eskualdun zaharrek erraiten omen zuten pollikiago bidezaina.
Herr 25-2-1960 (ap. DRA
).
2.
bidazain
(Lar). Guía, batidor. "Batidor del campo" Lar.
3.
bidazain
(Hb). "Gardien de route" Hb.
Guardia de tráfico.
Bidezañari jaramon egin barik, neure alderako bidie artu neban.
Gerrika 165.