bikotu
1.
Doblar, forrar.
Ol biok, zoko bakoitzean, obo batez bikotuta daudeke, beitik goraño.
Ol Ex 26, 24 (Ker bikotuta; Bibl birazkatuak).
2.
Aparejarse.
Beste batzuek, lirainak, kakotuak, zedarratuak, aidezko ontzi-konponketan bikotuak dira.
"Aparejados"
.
MEIG
IX 126.
(en colab. con NEtx)
3.
Bifurcarse.
Albo-janez, bikotuaz, bere kantoia eta asmoa aldatzen ditu; urtzen eta berritzen ari da, bere gain lotu eta poliki-poliki, bere indar osoaren ertzeraino iristeko.
"Bifurca"
.
MEIG IX 124 (en colab. con NEtx).