biraokatu
(A DBols),
burokatu (
-rh- Dv A, Laplace ap. Lh, T-L),
burhaukatu (Gèze).
Maldecir; blasfemar.
"Sacrer"
Gèze.
"Lancer des imprécations contre quelqu'un"
Dv.
"Blasphèmer"
T-L.
v. biraoztatu, biraotu.
Nolaz burhokaturen dut Jaunak burhokatzen ez duena?
Dv Num 23, 8.
Yaube ez biraokatu; zure erriaren Nagusia ez araokatu.
Ol Ex 22, 28.
Yauberen izena beztu ta biraokatu zula-ta.
Ol Lev 24, 11 (Dv, Ur, Ker, Bibl madarikatu).
Nere aurka suminduz biraokatzen bainaute, edabea edateko agintariek beartuta adierazten diedanean.
Zait Plat 107.
Eta min eta zaurien eragiñez, zeruko Jaungoikoa biraokatu egiten eben.
Ker Apoc 16, 11 (IBe biraokatu; He, TB, Ur (G) blasfematu, Ur (V) deungaro esan, Dv burhoka haritu).
Jainkoaren izena biraokatu zuten.
IBe Apoc 16, 9 (IBk madarikatu
).