bisaje
(Lar),
bixaje.
Visaje, gesto exagerado o cómico; apariencia, aspecto (generalmente descuidado, impresionante...).
Cf. bisaia.
Infernuko bisaje txit itsusi ikaragarriak egiten asi zan.
Cb Eg II 187.
Deabruen iduripen ta bisaje añ izugarriak ikusten zituen, non [...].
Ib. 191.
Ikusi egin behar zen apo haren bixajea! Begi bat kanpoan zintzilik, sabela leher gaizto egina, tripak arrastan, lurreko hautsetan zikinduak...
PPer Harrip 13.