brast
(V, G, L ap. A
),
frast.
Onomat. de diversos sonidos.
"Onomat. que indica la acción de arrancar bruscamente algun objeto"
A.
"
Brast eraman, rápidamente (Darric)"
DRA
.
v. brasta; cf. bristi-brasta.
Alako baten, brast, joten gaitu aize bunbada gogor batek, eta dsaust danok itxasora.
Ag Kr 89.
Nik bortha idekitzean, xilintxa inharrosi dutaneko, hor frast! ezarri du bere liburua kontuarreko tiruar batean.
Elsb LehE 52.
Bat-batean --brast-- deslothu zen.
Mde EG
1957 (1-2), 51.
Kantiñ bete ur artu pozuntzitik, eta... frast! burutik bera bota eutson, gixajoari.
Alzola Atalak 57.
Iñuxente potente, azak jan eta atzian brast.
(V-m).
EZBB
II 19.
BRIST ETA BRAST.
v. brist.
BRASTEZ.
Rápidamente.
Brastez eskua sartzen du alphotxetan, eta zart, erbiari igortzen dio, kopetaren erdi erdira, bikhe ophil bat.
Barb Sup 30.