brina
(-iñ- G, L ap. A
).
"Una de las piezas del aparejo de pescar bonitos; es cuerda muy blanca y muy fina, está adherida al alambre por la parte opuesta del anzuelo"
A.
"
Briñak, algodoizko kordelak, cordeles de algodón"
Elizdo EEs
1926, 31.
Txalopa garbituta, karena bear bazun karenaturik, maimenak, briña, burnarri (alanbre), gazari, amu, txurikiñ (maluta) bere zinta edo kalartzu gorriz apaintzen ongi saiatzen zirela, gertaratzen zituzten.
Elizdo EEs
1925, 248.