burgoitu
(Dv, A).
Jactarse, enorgullecerse.
"Devenir arrogant, s'enfler d'orgeuil"
Dv.
Ta aiek burgoituta, zure aginduak entzun bearrean, [...] austen zituzten.
Ol Neh 9, 29.
Ura egin ondoren, berriz, burgoitu ta barre-zantzoka aritzea, bigarren iraiña dut.
Zait Sof 174.