burukaldi
1.
(B ap. Gte Erd
).
Cabezada, movimiento o golpe de cabeza.
"
Burukaldi bat eman du (B)"
Gte Erd 70 (junto a buruz, burukin o buruegaz jo de otras zonas).
v. burutaldi
(2).
Andere Frantzesari batzen zian aldikhal gürrak egiten zereitzon lürrialadrano, ta anderiak bürükhaldiz ordariak emaiten.
Egiat ( in
MEIG I 232
).
2.
burukaldu.
"Fantaisie, bürükaldü" Casve. "Coup de tête [...]; (fig.) bürükada, bürükolpü, bürükaldü" Ib.