bururatzaile
bururatzale.
(El) que idea; promotor; ejecutor.
Eskerrak zor diotegu obra saindu horren abiaratzale eta bururatzale orori.
Herr 7-2-1957 (ap. DRA
).
Bilkura hunen bururatzalek ezagutaraziko dituzte hor beren xedeak.
Ib. 8-1-1959 (ap. DRA
).