burutaratu
burutaratu.
Tr. Hallamos la forma de part. burutara en Iturriaga. v. bururatu.
1.
(Ht VocGr 375 (
Lecl
), Arch UFH, Dv),
burutara.
Sugerir, hacer pensar, inspirar.
"Inspirer"
Ht VocGr 375.
Bainan aphezen prinzeek eta zaharrek burutaratu zioten populuari Barrabas galde zezatela eta Jesus galaraz zezatela.
He Mt 27, 20 (Lç burutan eman, TB sinhetsarazi).
Zeñek burutara dik / etxe-mot onetan / astea orren fresko, / Pinto, lapurretan?
It Fab 21.
2.
Realizar(se), llevar a cabo.
Bethi da haren Probidienziaren ordenei sumetitua, bethi kontent eta deskansuan, nolanahi burutara dakizkon bere deseiñuak.
He Gudu 72 (SP 47 hura ardietsten badu edo ezpadu).
3.
Meditar, traer al pensamiento.
Gauza begiragarria eta miraritsua da txit, aitz goititu onek bere erpiñetik ixurten daben ur garbi ain ioria nondik eta nola datorren burutaratzea.
Izt C 107.
4.
Ocurrirse; meter(se) en la cabeza, empeñarse en que.
Ara nun, lagun-urkuak, Jose-Iñasioren zoriona ezin eramanik, zerbait oni esan da, zaion burutaratzen neskatxak beste bat maite duben zalantza.
J. Larreta
EE 1882a, 130.
Pazientzirik nai ez badute artu eta juteko burutaratubak badaude, Txomin, [...] jarri akiyok jaun aberi kontuba.
Sor AuOst 80.