egiazale
(Lar, Añ),
egizale (V-gip, G-to, AN-gip)
Ref.:
A (egizale);
Etxba Eib (egizalia)
.
Sincero.
"Verídico"
Lar, Añ.
v. egiati.
Tr. Propio de la tradición meridional; se encuentra desde principios del s. XIX. En los ejs. antiguos hay egiazale, y a partir de finales del s. XIX egizale .
Bata zan egia zalea, ta bestea gezurti utsa.
VMg 72.
Ai txibia / egia-zale ta berbakoa.
Mg ( in
Zav Fab RIEV 1909, 35
).
Zu ziñan egi zalea.
AB AmaE 189.
Egi zaleak bagara esan daigun egia.
Ag Kr 202.
Aitona egizalearen agindua.
Ag G 244.
Nere Jaun eta Jaungoiko guztiz Egi-zalea zerana!
ArgiDL 43.
Irakasle, ba-dakigu egizale zerala.
Ol Mt 22, 16 (Or, Ker, IBk e IBe egizale; Lç, He, Ur, Ip y Samper egiati, Arriand egittija, TB egiazkoa, Dv zina, Hual egi-errailia).
Besteren batez ari danean, egizale da.
Or BM 18.
Aski egiazale izan ziren ikusi zuten guzia mundu jakintsuari aldarrikatzeko.
Mde Pr 315.
Izlari txoragarria, baiñan ez egizalea.
Or Aitork 103.
Egizale izan bear da besterik ez gizonaren flakiak aitortzeko.
Txill Let 40.
Platon egizale ta ederbera.
Zait Plat 125.
Kondairatzailleek alakoxeak izan bear bait-dute: zeatzak, egizale ta ez odol-bero.
Berron Kijote 112.
EGIAZALEKO.
Veraz.
Ta egia izango da, apezpiko iaun egizalekoak esan dabenean.
Ag AL 22.