eginbidetsu
1.
(H),
eginbetsu (S ap. Lh
),
inbidezu (BN ap. A
; VocBN
).
"Honorable, disposé à remplir ses devoirs"
VocBN
.
"Qui se porte avec zèle, activité à remplir ses obligations et devoirs"
H.
"Serviable, zélé"
Lh.
Adixkide hainitz utzi ditu mundu huntan, hain zen gixakoa eta eginbidetsua.
Herr 2-10-1958, 3.
Domingo, izan zira eginbidetsua, / lanean jarraikia, fedean kartsua.
Xa Odol 245.
2.
(H).
Atareado, ocupado.