elikatura
1.
(V-arc, G, AN, L, R ap. A; Lar Sup
H),
elikadura (PMuj),
alikatura.
Alimento; alimento(s), comestible(s).
"Mantenimiento"
Lar Sup.
Tr. Documentado en la tradición vizcaína, siempre con -t- . En DFrec hay 9 ejs. de elikadura y 5 de elikatura .
Ogiagaz ura, oragaz eroen elikatura.
"
Mantenimiento de loco y mastín"
.
RS
246.
Banabil burua ezin sinisturik, erasuna elikaturatzat arturik.
Ib. 76.
Umeak gurasoakan da atso-aguraak seme-alabakan eukiten dabez, ez bakarrik elikatura edo ian-edana, baita [...].
A BGuzur 113.
Erosketako enparantzan etxerako bear diran elikaturak (comestibles) erosita.
Ag Kr 129.
Amaittuten joazan ontziko janari ta edariak, [...] eta laster aurkittuko zirean elikaturaren premiñan.
Echta Jos 189.
Jantzigarriak, janariak edo alikaturak eta beste gauzak.
Ib. 96.
Bai-eban idoro gorputzaren alikaturea, baña goguarena, urrian, betiko galdu eban.
BAizk Ipuin 6.
Urak dakarzkien elikatura oriek ere eztitut gogoz jaten.
A Ardi 14.
2.
"Scaturigo; borbollón; bouillon formé par l'eau"
Sb-Urq.
Cf. elikatu
(3).