(-adu Lcc).
Enamorar(se). v. maitemindu.
Tr. Documentado en autores meridionales (generalmente guipuzcoanos) desde Lazarraga; falta en los escritores de léxico cuidado.
Iñor izango bada abisadu, / bear dau forzoso enamoradu.
Lazarraga B2, 1151r (tal vez en función de adj. o sust.).
Zerua Estanislaoz zaletu edo enamoratu zan.
Cb Just 120.
Zure edertasunak / nau enamoratzen.
It Fab 67.
Zutzaz naiz enamoratu.
Bil 85.
Enamoratu zan karabineruetako ofiziale batengana.
Iraola 55.
Markes baten alaba / interesatua / mariñeruarekin / enamoratua.
Balad 229.
Beren antzeko zenbat enamoratuta, / or dabiltza saltoka erdi txoratuta.
Tx B II 107.
Eta zurekin enamoratu / nintzan, zergaitik / etzalako an zu bezin pollitik.
MendaroTx 266.
Bigarrenean enamoratu baziren ere.
Arti Ipuin 76.
v. tbn. Lasa Poem 77. En DFrec hay 5 ejs.
(Part. en función de adj. o sust.).
Monjea kausa dala, kokotean / enamoraduak ze begi atzik.
Lazarraga B15, 1180v.
Nere bizi guziko / enamoratua.
MendaroTx 304.
Enamoratu baten gogoa.
Auspoa 39, 133.
Ikazgin enamoratua.
Ayesta 53.