enas
1.
(
G, AN-larr; H)
Ref.:
A (enasa);
Inza RIEV
1928, 152;
Asp Leiz
.
Descuidado, poco aseado; sucio (sentidos prop. y fig.).
"Sale, malpropre, dégoûtant"
H.
"Persona mal vestida [...] (AA)"
A.
"Mujer floja, descuidada"
Inza RIEV
1928, 152.
"Sucio. Se dice del que hace sus necesidades en cualquier sitio"
Asp Leiz.
v. endes.
Baldin etxean eta etxe inguruan badabill baldana, enasa, eta goragalea emateko eran.
AA I 581.
Soñeko enasakin.
Ib. 442.
Gizonak bere emaztea bortxatuko balu asko gauz enas egitera.
Ib. 276.
Irten adi onegandik Espiritu enas zikiña.
AA III 273.
Ateta enas ta maskildu aretara.
Erkiag BatB 18.
Enasa ta utzi zabarra izan arren.
Ib. 135.
Morroi edo bere kasa, / ez bada oso enasa (zikiña, ajolagabea), / badaki zein dun akatsa.
Insausti 282.
"Lent, lourd, paresseux, sans activité, sans soin ni propreté"
H.
2.
(-a Gc ap. A),
enaxa
(G ap. A). "Suciedad, del ruedo de la saya, etc." A.