enbarazatu
1.
( VP
; -adu Lcc),
enbrazatu,
enbrasatu ( VocBN
, Gèze).
Estorbar, embarazar; molestar.
"Incomodar"
VP
43r.
Exerzizioa eta zorra enbarazatu edo eragotzi daikeanik.
OA 77.
Pilatos, itzultzearéki présoa bere gogoarén bórtxaz, aurkityuzé enbarazaturík kausagártan berriró.
LE JMSB 50.
Hanbatez da [sare] hartan bera gehiago enbrazatzen.
Gy 52.
2.
enbarrasatu.
Implicarse, meterse.
Nihor Jainkoaren milizian arrolatu geroztik, ez da enbarrasatzen munduko egitekoetan, hautetsi duenaren gogarako izateagatik.
"
Implicat se"
.
He 2 Tim 2, 4 (Dv poxeluan sartzen
).
3.
Preocuparse.
Pentsaketa hortaz burua hartua / Gure giza dago net enbrazatua.
"Embarrassant"
.
Gy 13.
Zertaz hiz hi enbrazatzen?
(BN-mix).
A EY IV 40.
4.
Embarazarse, preñarse.
"
Enbarazauta dau (G-goi) [...] enbrázatrík dágo (Sal) [...] dión enbrázatu(k) (R-uzt)"
EAEL
369.
"
Enbarazatua do (G-bet)"
Ib. 369.
Gaztia zegon enbarazatruk andi.
Mdg 126.
Andria zeukala enbarazatuta.
EusJok II 71.