(
BN-lab ap. A
).
Agotar(se), gastar(se), extinguir(se).
"1.º mermar, reducirse de volumen y de abundancia. Mahasti hau betea zen, bainan endurtu da. 2.º debilitarse, desfallecer. Gizon hori endurtzen ari da
"
A.
Tokiaren gainean ari dira endurtzen bai azalez bai mamiz, holakorik erran baditake harriaz mintzatuz.
JE Ber 42.
Betroinak oraino ere han [Dakarren] gelditu dira, nahiz, azken aste huntan, atuna bet-betan endurtu den.
Herr 14-3-1957, 4.
Dana aldi aundiak endurtu (mermar, debilitar, etc.) daroa.
Zait Sof II 36.
Zer erhokeria, holako diruketa endurtzea batere beharrik gabe, urgulu zoro baten galkatzeko!
SoEg Herr
15-1-1959, 1.
Bainan ez dira ohartzen, laboraria ari dela baztertzen, eta endurtzera doala ogi eta esne ekar-arazleen arraza.
SoEg Herr
1-10-1959, 2.
Batzuetan ikusten dira holako [andere lakrikun] batzu krokailduak, leixtafin gerri mehe batekin, begitarte-orrazea endurtua.
Etcheb MGaric 154.
Destruir.
Heltzen balira girixtinoen ikastegien endurtzerat, zer balentria!
SoEg Herr
1012-1959, 1.