eneagarri
(-nh- H),
enheiagarri.
"Ennuyeux, à charge, propre à ennuyer, à être à charge, fatigant"
H.
Luzatze enheagarri haren idurikian egon gabe.
Jaur 367.
Luzamen enheiagarri huntan.
Ib. 188.
Zuretzat ontsa eneagarri zen deus ere egin gabe egoitea.
Laph 20.
Zeren egundainotik izan baita akhigarri, enheagarri, phastikagarri, haurren instruitzea.
Elsb JBBizia 158.
Bidajatzeko manera hori laster üdüritü eneagarri eta akitgarri.
Herr 19-9-1957, 3.