engainakor
1.
(
Lar),
enganakor (
Lar,
H).
"Engañadizo",
"boquirrubio, simple"
Lar.
Txakur zarra ezta engañakorra.
Lar (s.v. cuz cuz
).
enganakor (H).
Que se equivoca fácilmente.
Arrazoia da sinistea geiago utsik egin ezin dezakean Kristo ta bere bere Elizari, gure begi uts bera edo engañakorrai baño.
Mg CC 196.
Aita Saindua [...] ez daiteke, bertze gizonak bezala, enganakor izan haren karguari baitezpada dohazin gauzetan.
Lap 365 (V 167).
2.
Engañoso.
"Qui trompe [...] aisément"
H.
v. engainagarri.
Zergatik ez dugu mundu enganakor hau alde baterat largatzen.
Lg II 92.
Emén duzu Juéza gizón engañakór.
LE Urt (ms.) 2v.
Lausengari, enganakor tristea, / Atzeman nauk, eta zenbatetan!
Michel LPB 506.
Bertze gauza guziak iragainkorrak eta enganakorrak dire.
Lap 52 (V 28).
Gauza iragankorrak zer dira, baizik eta enganakorrak?
Leon Imit III 1, 2 (Mst inganagarri).
Enganakor da aphaindura, deus-ez edertasuna.
GH 1934, 291.