engoxatu
(S; H (+ -tx-)),
engoixatu,
ingoxatu (S; Dv),
ingotxatu (Gèze, H)
Ref.:
A (engoxatu, ingoxatu);
Lrq (engoxat, ingoxa);
Gte Erd 200
.
Desmayarse, desfallecer.
Sg. Harriet hay engotxatu en Maister.
Beldürrez bidian engoxa nendin, zelüko hazkürriaz gabe banendi.
Mst IV 3, 2 (SP y Ch flaka, Ol akitu).
Engoixatürik zen erori.
Egiat 173.
Eztütüt nahi barur igorri, bidian ingoxa eztitian.
Ip Mt 15, 32 (Lç y He flaka, Ur y Samper desmaiatu, Ol, Or e IBk akitu).
Ene arimak laidatüren zütü ingoxa artio.
Ip Imit III 5, 6.
Etxerat sarthu zenean engoxatu edo flakatu zen.
Prop 1901, 43.
Ama harritürik han berian ingoxatzen da.
GH 1931, 110.