enor
1.
(V-m-gip, G-azp; Lar, Aq 347 (G), Añ, Hb (-ra), H)
Ref.:
A;
Etxba Eib
.
"Verruga, karetxa, enora
"
Lar.
"
Enorra bat, enorra bi, enorrak daukaz amabi
"
Etxba Eib
.
.
Larramendi, Añibaro y Harriet dan enora (det.); Araquistain y Etxebarria enorra
. v. garitxa.
Diru ori yasoten ebanari urteten eutsen enorrak eta besteari orduantxe osatu.
(V-m).
A EY IV 240.
Iia bat, enorra bi, ii onek kenduko dik enor ori.
(G-azp).
Ib. 241.
2.
"(V-ger?), paño, mancha que sale en el rostro, p.ej. de las embarazadas"
A.