enpeltatu
(-ph- S; Gèze, Dv, H),
enpeldatu (SP (S) s.v. xarthatu
),
inpeltatu (-ph- Foix ap. Lh.)
Ref.:
A;
Lh;
Lrq
.
Injertar (sentidos prop. y fig.).
Leiçarraga (Decl ã 7v) da enpeldatzia como equivalente suletino de xarthatzea; de éste lo toma sin duda Pouvreau. v. txertatu.
Karitate hedatiago bat ni beithan enpheltatia izan dadin amurekatik.
Mst IV 2, 1 (SP sar dagidan, Ol itsatsiago [...] izan datzaizkidan).
Hirur garrena erori zen / Zuhain batetarik / enpheltatzen ari zelarik.
Arch Fab 233.
Basa ahantze saldo bat enphelta.
Alth Bot 19.
Bi besoen eta kaskoaren artean hartu nuen burua, eta tinkatu eta enpheltatu nuen ene bihotzaren gainean.
Mde EG
1957 (1-2), 51.