entero
1.
(G; Añ).
Muy; completamente, mucho.
"Muy, partícula de superlativo"
Añ.
"(A duras) penas, entero, txit, edo guztiz nekez
"
Ib.
"Disforme, feo, (V) entero ezaiña
"
Ib.
Jueza izango da entero arteza.
Oe 84.
Entero dago poz.
DurPl 84.
Jueza izango da entero ziur.
Añ
EL1
31 (
EL2 35 guztizko
).
Ezkondubari entero asko edo guztia balijo deutseenak.
fB Ic III 331.
Entero sarritan.
Ib. 334.
Lorez eta belarrez / entero beteak.
Echag 62.
Jentiak entero du / deseo andia / laster arrapatzeko / Tanjerko fuertia.
Afrika 69.
Entero asieratik.
'Muy desde el principio'
.
Aran SIgn 34.
Biotz onekua da entero.
Xe 238.
Obra onetan entero / aurrera dijua.
PE 124.
Entero bikaña.
Ud 154.
Entero mozkortzen da / bestiak emanda.
PArt Ustez 25.
Portatu zaigulako / entero ederki.
Ib. 30.
Entero lasai barruan.
EusJok 121.
Komeri bat pasa da / entero polita.
Tx B 35.
v. tbn.
Noe 18.
2.
Entero, completo; puro, neto.
Guztia rezibitzen du, enteroa edo osoa.
Iraz 58.
Bat txuripano enterua ta / bestea indianua.
EusJok 108.
Ura karlista enterua zan.
PEBiz 40.
Martzelino ta Erri be ortxe / enpresario entero, / Petralandarrak bere etorri / indar askorekin gero.
FEtxeb 94.
ENTEROKO.
"(Es muy) apreciable, es muy para ello, (V) alazokoa da, (c.) enterokoa, guztizkoa da" Añ.
ENTEROZKO.
Muy.
Andretxo kutuna, / enterozko ona.
Echag 117.