erakidatu
1.
(Lar).
"Deferir al juicio o dictamen de otro, erakidatu, besteren usteari jarrai
"
Lar.
Bilgumako Aldimaitz Zuzendariak, egillearen desioai erakidaturik, erabaki du...
(1883).
JFlor
.
2.
(Lar),
erakidetu (BeraLzM).
Conformar, concertar.
[Danboliñaren] ots erakidatuan aboz itz neurtuak kantatzen zituztela dantzatu oi ziraden.
Izt D 45.
3.
+
erakidetu.
Conformarse.
Bere suertearekin erakidatzen eztanarentzat.
Arzac EE
1884a, 134.
Bakoitza bere izatearekin erakidatu edo kontentatzea.
Etxeg EE
1885b, 368.
Nagusiak alako eskeintza neri egin arren, ni ez nintzan erakidetu.
Zubill 88.