I .
(Adj.).
1.
(Lar, Añ),
eroagarri (Lar, H).
"Soportable"
, "llevadero" Lar.
2.
eroakarri
(V-ger ap. A). "Atractivo" A s.v. -karri.
II .
(Sust.).
1.
Lo que lleva.
Galiziatik dator / sardina gazia, / gere lauko apurren / eroangarria.
Zav Fab,
RIEV 1909, 36.
2.
eroakarri.
Reclamo.
Usategi batera usoak urrunetik etorri deitezan, zein izaten da eroakarririk onena?
A BGuzur 131.