(
-rh- Dv→A,
H),
eragarri (
H;
-rh- S ap. Lh
),
errogarri.
(Lo) que vuelve loco, desesperante.
"Ce mot, syn. de erhoarazteko, ne sert guère qu'adverbialement. Erhogarri da, c'est à rendre fou"
Dv.
Ez dea dorpe? Ez dea errogarri?
HU Zez 114.
Jaidura errogarri den bat, Frantziaren eta Eskual-herriaren galgarri.
HU Aurp 215.
Etsaien gaixtakeria baino erhogarriago baita, lanez ithoa denarentzat, adixkideen ganikako zimikoa.
EgutAr 3-1-1908 (ap. DRA
).
Aker-dantz erogarri ura.
Eston Iz 87.
Encantador.
"
Ori aur erogarria!, ¡qué niño tan encantador!"
(AN-5vill, comunicación personal; cf. H: "Haur erhogarria, enfant insupportable, qui fait perdre toute [la] patience")
v. zoragarri.
Au da billatzen degun / leku erogarriya.
Echag 27.