erskondu
Etim. Relacionado quizá con eskondu (q.v.).
1.
(H, A).
Fortalecerse.
"Consolidarse"
A.
Eta [maingu] hura esku eskuinetik harturik, goiti zezan, eta bertan erskont zitezen haren oin zolák eta aztalak.
Lç Act 3, 7 (He borthiztu, TB azkar egin, Dv gogortu, Arriand, Ker, IBk sendotu, IBe indartu).
2.
erskontu
(Lar, -tzea H). "Consolidar", "soldar" Lar.