eskaletu
(L, BN, S ap. A
; Dv),
eskeletu (VocS).
Empobrecer(se), arruinar(se); hacerse mendigo.
"Caer en mendicidad"
A.
"Gueuser"
VocS
.
Prinziak eskeletzen [dütü gizonak]
.
Egiat 265.
Auziek [...] etxaltiak eskeletzen.
Ib. 225.
Izan ditugun zorigaitzek eskeletu gituzte.
"Ruinés"
.
Arch Gram 152.
Eskeletü delakoz ükhatüko düzieia egün?
Atheka 178.
Etzezaken onhar Loiolako seme baten hortaratzea: zer? maingutzea ez aski! Oraino eskaletu behar!
Ardoy SFran 101.