eskandalagarri
eskandalugarri.
(Lo) que escandaliza, escandaloso.
Maldiziño gogozko, etxeko ta auzuen eskandalu-garrijak.
Mg CO 22.
Etxeko ta auzokoen eskandalagarriak.
Mg CC 18.
Jenteak ttikitandik daki jaiotzearen eta heriotzearen arrazoia, eta [bertsoak] eztira eskandalagarriak.
Arti Tobera 278.
En DFrec hay 3 ejs.