etorbide
1.
(V, G ap. A; -th- Ht VocGr 394, Chaho Gram (ap. A), Dv (que cita a Abb)).
Origen.
v. etorburu, 1 etorki.
Pekatuben etorbide, iturri ta okasino ezagutubak.
Mg CO 178 (CC 123 etor bide).
Noberak etorbidia emonda oi diriala alako penseta ezainak.
fB Ic II 80.
Euskalduna beti da etorbide onekoa.
Echta Jos 174.
Diruen etorbidea ta iturburua.
Erkiag BatB 68.
2.
Venida.
v. etorrera.
Presta zazue [...] Jangoikoaren etor-bidea.
Mb IArg I 91.
Guganako etor-bide zuzen bat Jesusi egiteko grazia [eskatu]
.
Ib. 69.
Etzala hura Kristo, baizik haren etor-bidea zuzentzeko, haren aurretik Jainkoak bialdurikako gizon bat.
Ub 73s.
3.
(Bera).
Posibilidad de venir, de llegar, acceso.
"Derecho y facultad de venir"
Bera.
Galdu zuen [...] gloriarako deretxoa, etorbide eta tokamentua.
Gco II 24.
Etorbidea balu / nere ingurura, / biok bat egiteko / leku segurura!
APBB 90.
4.
Canal, conducto.
Beren [ur oen] etorbide eta gordelekuak arkitzen dira era bage egiñak.
Izt C 89.
Ur onen [Iturri-zarrekoaren] etorbide luzea zerekin egin eta nola jarri ezin asmatuz.
Ib. 100.
5.
etorpide
(V-gip ap. Iz ArOñ). "Etórpidekua, el de porvenir" Iz ArOñ. "Etórpide ónekuak, cosas que tienen buen futuro o buen porvenir" Ib. s.v. einkeixak, en nota. v. etorkizun.
Mutil gazteen etorpidea.
And AUzta 118.
Gaurko munduaren etorpidea.
Ib. 142.
6.
"Caudal de dinero"
A.
"
Etorpide, herencia, bienes provenientes de ella. Asarre dabiltz etorpideren baten goraberan edo (V)"
DRA
.
v. etorri
(II, 3).
"
Etorpide (V-arr-oroz), gajes que se dan a los criados además del sueldo"
A.
7.
etorpide
(G-bet). Avenida. Cf. EEs 1914, 233: "Se dice casi siempre A-ren kalea, B-ren ibiltokia, C-ren etorpidea".
Nihaurek ikusi dut hango Mar del Plata hiri ederrean Avenida Pedro Luro etorbide famatua.
Gerrika 317.
8.
etorpide
(V-m-gip, G-azp ap. A). "Forma o traza de crecimiento. Landara orrek etorpide ona dauko (V), esa planta tiene buena forma" A. Cf. infra (4).