etsenplario
1.
Ejemplar (de un libro, etc.).
v. ale
(3).
Autoraren sinadura ez dakharken etsenplario bakhotxa ez da izanen hartaz aithortua.
Gy II.
2.
ejenplaria
(forma de fem.?). (Adj.). Ejemplar. Cf. DAut s.v. exemplario, ria, que la da como voz anticuada.
Sinistaturik nola dagoen / guretzat borondatian, / ejenplaria dator jendia / bire guziyak betian.
Tx B II 91.